Tövbeye davet nadiren bir azarlama sesidir, ancak aksine daha çok geriye döndürmek ve Tanrı'ya doğru “geri dönmek” için yapılan sevgi dolu bir sesleniştir. Bu, sevgi dolu bir Baba'nın ve O'nun Biricik Oğlu'nun bizim olduğumuzdan daha fazlası olmamız, daha yüksek bir yaşam tarzına ulaşmamız, değişmemiz ve emirlere uymanın mutluluğunu yaşamamız için yaptığı çağrılarıdır. Mesih'in öğrencileri olarak tövbenin kutsamalarından yararlanır ve bağışlanmanın sevincini duyarız. Bunlar bizim düşünme ve hissetme şeklimizi belirleyen bir parçamız haline gelirler. ...
Çoğu kimse için tövbe etmek sessiz ve çok özeldir ve gerekli değişiklikleri yapmak için Rab'den her gün yardım istemektir.
Çoğu kimse içinse tövbe, bir seferlik bir olaydan daha çok bir yolculuktur. Kolay değildir. Değişmek zordur. Rüzgâra karşı koşmayı, akıntıya karşı yüzmeyi gerektirir. İsa demiştir ki, “Ardımdan gelmek isteyen kendini inkâr etsin, ... çarmıhını yüklenip beni izlesin.” Tövbe sahtekârlık, gurur, öfke ve ahlaksız düşünceler gibi şeylerden vazgeçip; nezaket, özveri, sabır ve maneviyat gibi şeylere yönelmektir. O Tanrı'ya “tekrar dönmektir”. ...
Tövbe sadece bizi değiştirmez, o aynı zamanda ailelerimizi ve sevdiklerimizi de kutsar. Samimi tövbemizle, Rab'bin zamanına göre, Kurtarıcı'nın bize uzanmış olan kolları sadece bizi kucaklamakla kalmayacak aynı zamanda bizim çocuklarımızın hayatlarına ve gelecek nesle de uzanacaktır. Tövbe gelecekte her zaman daha büyük bir mutluluk olduğu anlamına gelir.
“Tövbe Et … Seni İyileştireceğim”, Genel Konferans, Ekim 2009
